Başak'ın Yutmograf'ı

Of içim karardı şu kasvetli havadan. Biraz renklenelim ve Vietnam’ın o rengarenk dünyasının içine girelim hadi. Hem resim sanatına bakalım hem de sokaktaki renklerine… Vietnam’daki resim sanatı diğer uzak doğu asya ülkelerinde olduğu gibi beni çok etkiledi. İpek ve lake tablolar, yağlıboya çalışmalar, benim en sevdiğim boya türü olan suluboya çalışmaları… Her birinde kendimi kaybettim. Bu bölüm biraz zaman alabilir gezerken ama resimle ilgilenenlerin seveceğini düşünüyorum. Onun için başlamadan bir çay ya da kahve alabilirsiniz belki yanınıza.

Vietnam’daki resim sanatını fotoğraflarken ipek ve lake çalışmaları ayırmak istedim. Her ne kadar ben suluboyayı çok sevsem de ipek ile yaptıkları tablolar bir sanat şaheseri gerçekten. İlk tabloları Vietnam’daki havaalınında görmüştük. Sanırım Hanoi’ye geçerken… Ve ben çıldırmıştım sevincimden ki bir de atölyesine gitmek!!! Offf şu an bile heyecanlanıyorum.

Geçen sene Erol Abi Çin’den almıştı ipek işi bir tablo. İlk gördüğüm anda çarpmıştı beni, muhteşemdi. Ve işte o tablo gibi işlenmiş onlarcasına bakma şansına erişiyordum. Hatta yalnız bakmakla kalmayıp, nasıl yapıldığını da görüyorduk. Bizim gezdiğimiz ipek işi tablolar, daha turistik bir merkezdeydi. Ama bu atölyenin özelliği, engelliler tarafından ve onların yararına kurulmuş bir atölye olmasıydı. Erol Abi’nin, tablosu bir ustanın elinden çıkmış bir tabloydu ve sertifikalıydı. Şimdi sorabilirsiniz fiyatları ne kadar acaba diye… Bu kadar ince işçilik olunca fiyatları da ona göre oluyor tabii. Bu tabloların 60cm’e 70cm gibi olanları bile 2-3 bin TL civarında. Bizim havaalanında gördüğümüz tablolar da 200-300 dolardan başlayıp, 2000-3000 dolara kadar gidiyormuş. Değer mi derseniz kesinlikle değer derim. Ama ben biraz cimri bir gezginim ve orada, yerinde bakmak bana yetmese de yetiriyorum. Benim bir de şöyle bir huyum var. Bazı şeyleri kendi yerlerinde yaşamayı seviyorum. Örneğin Gönül Abla hayatımda yediğim en güzel aşureleri yapardı ve ne zaman onlarda aşure yesem yanıma, evde yiyeyim diye vermek isterdi. Hiç almadım. Niyeyse sanki eve götürsem, tadı bozulacakmış gibi gelirdi. İpek tabloyla aşure karşılaştırması da komik mi oldu ne :))) Ama öyle hissediyorum gerçekten de.

Rüya gibi bu eserlere bakarken Vietnam’da yaşananlara çok duyarlı bir biçimde yaklaşan Joan Baez’in “Saigon Bride” adlı şarkısı eşlik etsin istedim.

İpekler beni benden aldı ama lakeler de çok özel… Ben pek lake sevmiyorum galiba ama üzerindeki resimler ve işçilik gerçekten büyüleyici. Bu lakelerin bazılarının üzerinde sedef ve yumurta kabuğu da kullanıyorlar. Onların nasıl olduğunu da fotoğrafların içinde görebilirsiniz. Bu lake işleri de hiç ucuz sayılmazlar… 20x20cm’leri yaklaşık 45 euro, 50x50cm’likleri yaklaşık 170 euro civarında… Tabii onları Türkiye’de bulup almaya kalksak (bulabilirsek tabii) kim bilir kaça gelir.

Müzik bitmiş olabilir bir tane de Vietnam müziği ekleyelim 🙂 

https://www.youtube.com/watch?v=S_kdRE3ZF5w

Ama ipek de lake de ne kadar güzel ve pahalı olursa olsun ben yine de suluboya diyorum yine de suluboya diyorum. Suluboya resimlerin içinde sanki su ve boya ile ben de karışıp, resmin içine girebilecekmişim gibi geliyor. Ama suluboya Kamboçya’da daha çok vardı. Ya da ben orada daha fazla suluboya resmi çektim galiba. Neyse Kamboçya’ya varınca görürüz :))

Çok konuştum… Ama ne kadar çok konuşsam da bu güzellikleri yeterince ifade edemiyormuşum gibi geliyor. Şimdilik susuyorum ama her an konuşmaya başlayabilirim :)))

Bu yazı 07 Mayıs 2016 Cumartesi günü Fotoğraf, Gezi bölümünde yayınlandı. Bu yazıya gelen yorumları RSS 2.0 beslemesinden izleyebilirsiniz.