Başak'ın Yutmograf'ı

Uzun zamandır hafta sonu dalışlarına katılamıyordum. Belki de bir sene olmuştur… Bunca aradan sonra yine otobüse doluşup, sohbet muhabbet Kaş yollarında olmak hoştu… Sonra sabah oda telaşı, Maki Otel’in bahçesinden toplanmış taze yeşil biber, semiz otu ve köy peynirinin zenginleştirdiği sabah kahvaltısı, teknede ekipman hazırlığı…

İlk dalış Kovanlı’ya yapıldı. Ekipte Alü’cüm, Anna ve Yusuf Abi vardı. Bir çeşit kafa dalışı anlayacağınız. Sualtında birşeycikler yoktu. Ama olsun, orada olmak bile iyi geliyor insana. İkinci dalış Kanyon’a… Kanyon, benim Kaş’da en sevdiğim dalış bölgesi, balık olsa da olur olmasa da… Nitekim pek bir şey görmedik ama o insanı içine çeken laciverdin tonları yetiyor zaten adama başka bir şeye gerek yok…

Yutmoğraf’ım? Tabii onu merak edenler var aranızda değil mi? O bir meşhur olmuş ki sormayın. Daha ilk defa tanıştığım insanlardan “Siz Yutmoraf’ın Başak’ı mısınız?” diye soranlar oldu. Hoşuma gitmedi desem yalan olur. Yutmoğraf’ı ilk gün iki dalış arasında suya indirdim. İlk seferin heyecanıyla ancak bunları çekebildi. Daha suya alışamadığı belli ama bu paketi açıldıktan sonraki ilk dalış… Olacak artık o kadar…

Bu arada tekne üstünde yutulan allı güllü basmalı iki balık adamı da unutmamak gerek.

Bu dalışta 3 paketimiz bir de aramıza yeni katılan Güneş’imiz vardı. Paketlerimiz Meryem, Pınar ve Zuhal’i tebrik ediyor, Güneş’e de aramıza hoş geldin diyoruz.

İlk Günün sonunda Noel Baba’da içilen soğuk biralara, bıdıklar da dondurmalarıyla eşlik ettiler.

Yutmoğraf’ı 2.gün tekneye getirmediğim için kaçırdığı çok şey oldu. Üzülmesin diye ona olanları anlatmadım. Sizden ricam, siz de onu gördüğünüzde 2.güncünden bahsetmeyin olur mu? 2.Gün neler mi oldu?

İkinci günün ilk dalışında Yusuf Abi’nin yerini Selçuk Sarıgül aldı. Üç kayaların oradaki sahil güvenlik teknesi batığına gittik. Batığın üzerindeki küçük pisi balıkları ile uzunca bir süre oynaştık.

İki dalış arasında Boğaç, Küçük ve Büyük Derin ile Dilara’ya discovery dalışı yaptırdı. Üçü de çok başarılıydılar, böylece onlar da sualtı ile tanıştılar, ilk dalışlarını yaptılar, artık yaşı bekliyorlar.

Son dalışı ise fenerin oradaki uçak batığına yaptık. Ve uçaktan sonra görmediğimiz su altı canlısı kalmadı neredeyse. Önce küçük bir vatoz önümüzde süzülüp durdu. Daha sonra baraküda, sonra bir triger fish, sonra bir baraküda sürüsü derken karşımıza bir deniz kaplumbağası çıkmaz mı? Çapı neredeyse 1,5mt vardı. Uzunca bir süre bizimle birlikte yüzdü aramızdan geçti. Daha sonra yükselip yüzeye çıktı. Lokman bu anları videoya almayı başardı. Sanırım bizimle de paylaşır. Dönüşte de bir küçük orfoz ve akya çıktı karşımıza. Güneş, tüm bu olanları maskesinin camına neredeyse sıfır yapışmış,  Japon olmuş gözleri ile izledi (Güneş’cim mesaj alındı sanırım, lütfen o maskeni değiştir, o güzel gözlerine yazık). Şimdi anlıyor musunuz neden yutmoğrafa söylemeyin dediğimi…

Ve yine bir dalışın sonu, sıcağın altında otele varış, hızlıca ve kan-ter içinde alınan duşlar, serinlemek için içilen soğuk biralar, Migros’dan alışveriş, Çavdır’da yenen kuşbaşılı karışıklar…

Yaşamın bir grup insana armağan ettiği iki güzel gün geçirdik… Hayat her zaman bu kadar bonkör olmayabiliyor, onun için böyle güzel geçen günlerin değerini bilmek gerek…

Bu yazı 12 Temmuz 2011 Salı günü Dalış bölümünde yayınlandı. Bu yazıya gelen yorumları RSS 2.0 beslemesinden izleyebilirsiniz.