Geriye sayım başladı. 10…
Uzaklara, çok uzaklara gitmek… Maya’ların topraklarında gezinip, bir çukura dalmak, sonra ölümle randevulaşmak…
Bu benim Endonezya’dan sonra gideceğim en uzak topraklar ve en uzun yolculuğum olacak. Guatemala, Honduras, Belize ve Meksika…!
Geçenlerde “Samsara” adında, belgesel kıvamında bir film izledim. Filmin özetini ve Samsara’nın anlamını yazının ilerleyen kısımlarında bulabilirsiniz. Ancak bu yazıyı yazmamın sebebi, bu filmde beni etkileyen bir bölümü paylaşmak…
Film, dünyanın çatısı olan Tibet’te başlıyor. Sayfanın devamını oku »
Dönüş yolunda Savaş, “bu dalıştan Yutmoğraf’a çok malzeme çıkar” dedi. Haklıydı. Bu sabah ilk işim Yutmi ve Yutmoğraf’ın nüfus cüzdanlarını aldıktan sonra yazmaya koyulmak oldu 🙂 Bunu yazmazam çatlardım; artık onlar da birer vatandaş 🙂 Bir pazartesi sabahı, muhteşem bir dalış gezisinin ardından bir de bu olay… Bir haftaya daha güzel nasıl başlanır acaba 🙂 Sayfanın devamını oku »
Yine bir pazar sabahı, şehirden uzaklaşmanın mutluluğu içindeyiz. Aracımız Kızılcahamam’ı geçip Süleler köyü tabelası doğrultusunda ilerliyor. Arabanın camından görünen manzara muhteşem! Ağaçlar sararmaya hatta kızarmaya başlamış. Yutmi sevinç çığlıkları atıyor. Sonbaharın renklerini yutmaya bayılıyor. Tadı neye benziyor diye soruyorum, meyhane pilavına benzediğini söylüyor… 🙂 Hakikaten sizce sonbaharın tadı neye benziyor? Sayfanın devamını oku »
