Oda arkadaşım Nigar’la anlaşıp saatlerimizi sabah 6’ya kurduk. O da benim gibi erkenciymiş. Buna ikimiz de çok sevindik zira yatak odamızın kapısı öyle alengirli ki uyku saatleri birbirine uymayan iki kişi, çok büyük problem yaşayabilir. Sayfanın devamını oku »
Merhaba ! En sonunda memleketime döndüm 🙂 Artık oturup, bu uzak diyarları, uzun yolları yazmaya başlamak lazım. Üstelik üzerinden onca zaman geçtikten sonra… Üstelik milletin, anı, anında feysbuklarda tivitırlarda paylaştığı bir çağda yaşarken… Ne yapalım benim ki de böyle bir şey… Önceden aldığım notları fotoğraflarla soteleyip birşeyler yapacağım artık… Hem yemek pişirmek de zaman alır değil mi? 🙂 İyi kahve kömür ateşinde ağır ağır pişendir gibi laflarla kendimi havaya sokayım bari 🙂 Eh bu kadar mazot yeter, hele bir yola koyulalım, kervanı da yolda düzeriz elbet… Sayfanın devamını oku »
“Zaman ve uzaklıkla sınırlı olmayanı yaşıyoruz biz. 
Uzaklığı yenince hep aynı yerdeyiz. Zamanı yenince hep aynı anın içindeyiz.”
Richard Bach / Martı
…
özleme bir diyeceğim yok. o kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası. o nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı. o tek güzel yönü bekleyişlerimizin. insanlığımız özleyişlerimizle alımlı, yaşantımız özlemlerle güzel…
ümit yaşar oğuzcan
Rüyanın payını rüyaya verecek kadar cesaretiniz var mı?
Şimdi memlekette saat 8.30, burada gece yarası. Nedendir bilinmez uykum kaçtı, oturdum bilgisayarın başına. Sayfanın devamını oku »