Nerede kalmıştık…
….
-Alo!?
-Merhaba Suna, ben Sarp, nasılsın?
-Sarp!? Aaaaa merhaba ne güzel sesini duymak… ben iyiyim sen nasılsın, nerelerdesin, neler yapıyorsun?
-Deli gibi koşturuyorum, iş, güç… bir türlü arayamadım seni… yıllar nasıl geçiyor…
-Olsun… hayat bazen soluk aldırmıyor insana. Ama iyi olmana ve aramana çok sevindim.
-Bir akşam yemek yiyelim mi?
-Tabii ki… çok sevinirim…
Ve iki arkadaş yıllar sonra bir akşam yemeğinde buluşurlar. Suna, onca yılın ardından aniden çıkıp gelen arkadaşına bir kitap ayracı hediye almıştır. Ayraçta “nerede kalmıştık?” yazıyordur. Şefkatli bir gülümseme eşliğinde verir ayracı arkadaşına… arkadaşı da gülen gözlerle -biraz da rahatlamış olarak- bakarak alır ve sohbet başlar. Ne kadar çok şey birikmiştir konuşulacak…
* * *
“Nerede kalmıştık?” sorusu önemli bir sorudur benim hayatımda.
Bazen hayat şartları, hızlanan iş dünyası, evlilik, çoluk çocuk derken savrulup gidiyoruz başka yaşamlara. Dostlarımızı, arkadaşlarımızı hatta sevgililerimizi bırakıp bir köşede, kendi günlük dertlerimizin arasında kayboluyoruz. Bazen içine düştüğümüz şartlar neden oluyor uzun soluklu aralara, uzaklaşmalara, bazen de biz… Bunların hepsi insana dair şeyler. Olabilir, anlaşılabilir…
Çok sevdiğimiz insanlardan bile bir gün gelir uzak kalabiliriz. Yeter ki hayat bizi yeniden bir araya getirdiğinde, “Nerede kalmıştık?” sorusunu sorduğumuzda, yüzümüzde bir gülümseme, kalbimizde bir sıcaklık olsun… O zaman uzaklıklar ve zaman bir anda yok olur. Birbirinden uzakta geçen yıllarda yaşananlar, yeni dönülmüş bir seyahatin anıları gibi anlatılır. Bu en keyifli “nerede kalmıştık?” buluşmasıdır. Tıpkı yukarıdaki hikayede olduğu gibi.
Yeter ki “Nerede kalmıştık?” sorusunu soramayacak durumlara düşmeyelim, düşürmeyelim ne kendimizi ne bir başkasını… Yeter ki “Nerede kalmıştık?”, bir anda vicdan muhasebesine dönüşmesin, korkup kaçacağımız, kendimizi kandıracağımız bir soru haline gelmesin… Öyle olduğunda da empati, cesaret, dürüstlük, adalet ve tabii ki sevgi bizden, yüreklerimizden ırak olmasın…
Ne kadar önemli sevdiklerimizi nerede ve nasıl bıraktığımız… Gönül rahatlığı ile bir “Nerede kalmıştık?” diyebilmek. En azından benim için öyle… İşte bir yıl daha bitiyor. Belki bir dönüp bakmak istersiniz arkanıza. Kimi nerede ve nasıl bıraktığınıza…
Sanırım hepimizin dileği aynı; sağlıklı, mutlu, huzurlu, adaletli, aydınlık bir yıl olsun… Hepimiz için.
21 Aralık 2019 Cumartesi, 21:32 at 21:32
Ne de güzel dedin ; koca bir yılı ardımızda bıraktık.
Kimilerine güzellikler getirirken , kimilerine hayat sınava tabi tuttu.
Sınavı başarıyla geçtik mi acaba ?
Nerede kalmıştık , diyebileceğimiz dostlarımızın sayısı artması dileğiyle .
Yeni yılını kutluyorum , sevgiyle , sağlıkla her şeyin kıymetini bilerek yaşamak dileğiyle …
Sevgiler
21 Aralık 2019 Cumartesi, 22:40 at 22:40
Haa bak, ne diyordum?..
Aaaa evet, hani Beatles Ashram’ında……?
xxx
Evet, hesap sormak değil de yıllar sonra bile sanki dün ayrılmış gibi başlamak!.. İşte bütün mesele bu…
xxx
Sevgi, huzur ve herşeyden de önemlisi İÇTENLİKLE, YAPMACIKLIKLARDAN UZAK yaşanacak nice yıllarımız olsun…
HAPİ HAPİ NÜ YÎR!..
?❤?
22 Aralık 2019 Pazar, 10:10 at 10:10
?
22 Aralık 2019 Pazar, 15:02 at 15:02
Her zaman kaldığımız yada kaçırdığımız, bulduğumuz veya bulunduğumuz yerden devam Başak cım, yeni yılın kutlu olsun 🙂
22 Aralık 2019 Pazar, 21:46 at 21:46
Gönül rahatlığı ile “nerede kalmıştık” diyebilmek ?
Ah ne kadar değerli her ilişki için..
Canım Başak çok duygulandım okurken ve düşündüm, diledim ki yanımda, etrafımda hep kolaycacık “ nerde kalmıştık” diyebileceğim dostlarım sevdiklerim olsun❤️
Eline, gönlüne sağlık ?
23 Aralık 2019 Pazartesi, 09:50 at 09:50
Çook haklısın… Sevgilerimle…
23 Aralık 2019 Pazartesi, 14:06 at 14:06
asıl sen nerelerdesin Başak…
23 Aralık 2019 Pazartesi, 14:15 at 14:15
:)) Ben Yolgeçen Hanı’ndayım. Beklerim Nazım Abicim.
Bahsetmiş olmalıyım küçük bir sanat atölyem var. Şu aralar çok zamanımı alıyor, yutmografla pek fazla ilgilenemiyorum. Martta bir sergim olacak ona hazırlanıyorum. Bir de kintsugi var… 🙂