Başak'ın Yutmograf'ı

Bu 14 günde o kadar çok şey yaşadık, öyle çok şey gördük ki ben hatırlayabilmek için zaman zaman fotoğraflardan yararlanıyorum. Fotoğraflardan anladığım kadarıyla Hanoi’ye geldiğimizde hava kararmış, muhtemelen akşam yemeği yenmiş ve isteyen Hoan Kiem gölünün etrafında dolaşabilsin veya akşam pazarına gidebilsin diye serbest zaman bırakılmıştı.

İsteyen Sinan’la gezecek, isteyen yalnız gezecek veya dileyen otelde dinlenebilecekti. Bu arada Sinan’la ilgili bir not düşmek istiyorum çünkü bence bu önemli; Sinan, bu gezide neredeyse 7-24 bizimleydi… Serbest zamanımız çok azdı, olan serbest zamanlarda bile Sinan grupla beraberdi. Oysa çoğu rehber, serbest zamanları kendi için ayırır. Ama Sinan, bir yeri sanki ilk defa keşfetmiş de bize de göstermek istiyormuşcasına heyecanlanıyordu. Gruptaki insanları dikkatle izliyor, onları ilgilenebilecekleri şeylere yönlendiriyor, hatta bunun için elinden geliyorsa programa ufak tefek ilaveler yapmak için mesai saatini :))) uzatıyordu. Mesai saati kısmı işin espirisi çünkü Sinan, sanki bu işi yapan bir profesyonel değil, oraları çok iyi bilen bir arkadaş, bir dost gibiydi. Yanlış anlaşılmasın O işini de çok iyi yapıyordu ama bunu öyle içinden gelerek yapıyordu ki biz bazen bunun onun işi olduğunu unutuyorduk. Gittiğimiz yerlerde önceden gördüğü ve Onu heyecanlandıran ne varsa bizimde bilmemizi yaşamamızı istiyordu. Bu çok değerli bir özellik, bizim için de büyük bir şanstı… Sevgili Sinan, içindeki o heyecanın ateşi hiç sönmesin 🙂

Nerede kalmıştık; ben de Yutmi Cunyır’ı kaptığım gibi gölün etrafında dolanmaya başladık. Göl, kırmızı metal köprüsü, içinde ve kenarındaki tarihi küçük yapılarının ışıklandırmasıyla, akşam başka güzel, sabah başka… Bu gölün bir de öyküsü varmış. Çin imparatorunun baskısı altında yaşamak istemeyen Vietnam halkı sık sık ayaklanıyor ama bir türlü başarıya ulaşamıyormuş. Öykü bu ya; sonunda gölden çıkan bir kaplumbağa, kutsal bir kılıcı imparatora karşı ayaklananların liderine verince zaferler arka arka gelmeye başlamış ve böylece Vietnam bağımsızlığına kavuşmuş. Onun için de gölün adı; kılıcın bırakıldığı göl anlamına gelen “Hoan Kiem”, Vietnam’ın başkenti de Hanoi olmuş. Daha sonra Edebiyat Tapınağında da gördüğüm sütunları taşıyan kaplumbağa heykelleri, Vietnam’da kaplumbağanın özel bir yeri ve anlamı olduğunu düşündürttü. Biraz araştırdım ama o göldekinden başka bir hikayeye rastlayamadım. Eğer bilen varsa ve paylaşırsa seviniriz.

Hoan Kiem gölü, Hanoi insanının sabah ve akşam sıkça ziyaret ettiği, sabah gün doğarken etrafında spor yapıp, gece gündüz bir şeyler yeyip içtikleri, şarkı söyleyip oyunlar oynadıkları bir yer. Vietnam halkı güne erkenden spor yaparak başlıyor. Sabah 7-8 gibi gölün etrafında spor yapanları görmeniz zor. Ama 5-6 gibi erken kalkıp giderseniz, bir çok insanın topluca spor yaptığını görebilirsiniz. Özellikle ileri yaşlı insanların da spor yapıyor olmasını görmek, beni çok mutlu etti. Sinan, Vietnamlıların çok çalışkan insanlar olduğunu söylüyor. Hadi gölün etrafında iki tur atıp önce gecenin ışıklarına doyalım, sonra da sabah sporumuzu yapalım 😉

Zira bugün gezecek çok yerimiz var. Ho Chi Minh’in mozolesine ve sarayına gideceğiz, Etnografya müzesini ziyaret edip, Edebiyat Tapınağına gezeceğiz. Akşama da meşhur su kuklaları tiyatrosuna gideceğiz. Hadi başlayalım;

Ho Chi Minh’in mozolesi ve sarayını gezmeden önce size Ho Chi Minh hakkında söylemek istediklerim var. Vietnam Bağımsızlık hareketinin lideri olan Ho Chi Minh, 19 Mayıs 1890 da doğmuş. Vietnamca da adının anlamı “ışığa kavuşturan” demekmiş. Asıl adı olmayıp, bu isim ona sonradan takılmış. Fransız Çinhindi egemenliği altındaki bir bölgede doğmuş. Öğrenciliği sırasında Fransız yönetimine karşı eylemlere katılmış. Daha sonra bir şilepte çalışmaya başlamış. Afrika ve Akdeniz’de Fransız sömürge yönetimi altında olan ülkeleri dolaşmış. Daha sonra Fransa’ya giderek sosyalist dünya görüşünü benimsemiş. Fransız Komünist Partisinin kurucularından olmuş ve yazdığı yazılarla bir taraftan da Vietnamlı gençleri ülkelerinin bağımsızlığı için bilinçlendirmiş. İşte Vietnam’ın bağımsızlık mücadelesi böyle başlamış… Ho Chi Minh hakkında biraz daha detaylı bilgi edinmek isteyenler için; https://tr.wikipedia.org/wiki/Ho_Chi_Minh

Ho Chi Minh’in sarayının benim aklımda kalabilecek en önemli özelliği; Ho Chi Minh’in bu sarayda kalmayı reddedip, saray çalışanlarının kaldığı konutlardan birine geçmesi. Sinan’ın anlattığına göre Ho Chi Minh, Fransızlardan kalan bu sarayda kalmayı reddederek, sarayın elektrikçisine gidiyor, sen sarayda kal ben de senin lojmanına yerleşeyim diyor. Bir süre burada yaşadıktan sonra bakıyorlar ki Ho Chi Minh sarayda kalmayacak, ona sarayın bahçesinde bir ahşap ev inşa ediyorlar. Ho Chi Minh de yaşamının geri kalan kısmını bu evde geçiriyor. Şimdi sarayın bahçesinde ve Ho Chi Minh’in kaldığı evlerde biraz dolaşalım. Sonra da etnografya müzesi ve edebiyat tapınağına bakalım. Su kuklası tiyatrosuna gelmeden tiyatro hakkında bir iki şey söyleyeceğim :))

Etnografya Müzesi ve Edebiyat Tapınağına;

Şimdi gelelim şu su kuklaları tiyatrosuna… Sinan bizi tiyatroya girmeden önce sakın uyumayın diye uyardı. Oradaki sanatçılar görür ve çok ayıp olur, bozuluyorlar dedi. Ben o an başımıza geleceği tahmin ettim. Bu tiyatro dünyaca ünlüymüş ve geçmişi çok eskiymiş. Gerçekten de sahne bir havuz ve kuklalar içinden çıkıyor. Çok değişik bir gösteri ve kabul ediyorum görülmesi gerek. Ancak bu gösteri bir saat olunca biraz zorlandık doğrusu :))) Yine de Yutmi Cunyır da ben de uyumadık. Ama bana sorarsan, bu kısım, tercihe bağlı olmalı, isteyen parasını ödeyip girmeli ve gezi öncesinde bu katılımcılara bildirilmeli. Eğer tüm grup gidelim derse ne ala… Çok mu acımasızım acaba? Biliyorum bizim hiç bir şeyden mahrum kalmamızı istemedin ve dünyaca ünlü bu gösteriyi biz de izleyelim istedin. Malum sorarlar adama memlekete döndüğünde; “aaa Vietnam’da su kuklaları tiyatrosuna gitmediniz mi?”. Yok gitmedim dersen de “aaa olur mu ama o Hanoi’de görülmesi gerekenlerin başında geliyor”. Ama be Sinan’ım bu 1 saat olunca çok fena oluyor. Hele koskoca yoğun geçmiş bir günün ardından… Senin de bunu kısaltacak halin yok… Biz yine bir kaç fire verdik. Yemin ederim arka sıra komple uyuyordu. Sen beni dinle bu gösteriyi opsiyonel yap 😉 Bakın size bu gösterinin 7 dk’ya indirilmişini izleteyim de ne demek istediğimi anlayın. “Amma konuştun Başak, onca emek, koca bir geçmiş var orada hiç sana yakışıyor mu böyle davranmak” diyebilirsiniz ama zorlandım ne yapayım. Ben de herkes gibi “Görülmesi gereken bir gösteri” yazamayacağım beni affedin. Tek söyleyebileceğim hiç görmediğim tarz bir gösteri olduğu. Belki farklı kültürlerin etkisi bilemiyorum. Yine de siz bana bakmayın, dinleyip, izleyip kendiniz karar verin 😉

Bu yazı 18 Mayıs 2016 Çarşamba günü Fotoğraf, Gezi bölümünde yayınlandı. Bu yazıya gelen yorumları RSS 2.0 beslemesinden izleyebilirsiniz.