“Öyle eksildik ki yaşarken,
bize dokunan her şeyi eksiltiyoruz.
Yalnızlığımızla çoğalıp
kalabalıklığımızla eksiliyoruz
ve öylesine kalabalık ki yalnızlığımız,
ne yana dönsek kendimize çarpıyoruz…”
.
Cahit Sıtkı Tarancı
Bu yazı 03 Mayıs 2014 Cumartesi günü Şiir bölümünde yayınlandı. Bu yazıya gelen yorumları RSS 2.0 beslemesinden izleyebilirsiniz.
2024 © Başak'ın Yutmoğrafı WordPress ile hazırlanmıştır.
Yazılar (RSS) |
Yorumlar (RSS) | Esther Teması
03 Mayıs 2014 Cumartesi, 09:54 at 09:54
Öyle hızlı yaşadık ki hayatı
Göremedik yanından geçtiğimiz çiçekleri,
Halbuki hedefte ne vardı
Yanından geçip de fark edemediğimiz çiçekler…
isepitci
05 Mayıs 2014 Pazartesi, 11:14 at 11:14
Ah, insan şöyle diyebilse;
“Gün olur, alır başımı giderim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra. ”
Ve elbette gidebilse…
Ama gitmeli, gitmeli!
05 Mayıs 2014 Pazartesi, 13:12 at 13:12
egoyu azaltıp, içimizde ki çocuğu rahat bırakmak dileğiyle…