Oldukça uzun bir yolculuğun ardından, 1.dalış bölgemiz olan Tulamben’de, kaldığımız otelin denize bakan muhteşem terasına uzanmış satırlarımı yazmak için kafamı toplamaya çalışıyorum. Bu gezinin tuhaf bir gezi olacağını baştan beri tahmin ediyordum. Gerçekten de öyle oluyor. (daha&helliip;)
Cumartesiyi pazara bağlayan gece saat 24:00’de, Milli Kütüphane ‘nin önünde yedi sekiz kişi, bizi Yedigöller’e götürecek aracı bekliyorduk. Araç bizi ve diğer arkadaşları topladıktan sonra, Bolu’ya doğru yola koyulduk. (daha&helliip;)
30 Ekim Çarşamba. Saat 20:00. Tam teçhizatlı dalgıcımız Selçuk’dan bulduğum bilgisayarı kaptığım gibi kendimi kaldığımız otelin odasına kapadım. 
Nesrin’cim her zamanki gibi yemeğe gitmek üzere gayet güzel hazırlanmıştı ve beni de hazırlanmam için ikna etmeye çalışıyordu. Yatakta, kucağımda bilgisayar, engellenemez bir şekilde yazıyordum ve benim hiçbir yere gitmeye niyetim yoktu. (daha&helliip;)
Dün akşam yatağa yattığımda ertesi günkü yürüyüşe gidip gitmemek konusunda hala netleşememiştim. Geçen hafta Işık Dağı yürüyüşünde fena halde şifayı kapmıştım ve hala izlerini üzerimden atamamıştım. Genelde yapmam beklenen yatıp dinlenmemdi… Yatmadan önce sabaha doping olacak ne varsa aldım. Bilumum vitamin, ilaç, ballı zencefil… Sabah kalktığımda her ne kadar hala solunum yollarım tam açılmamışsa da kendimi iyi hissediyordum. Evet yürüyüşe gidiyordum… (daha&helliip;)
Sararıp dökülmeden önce
Kızaran yapraklar ki onlar
Şan verdiler ortalığa
Bütün bir sonbahar
Mevsim dönüp de yeniden yeşermeye başlayınca rüzgar
Çıplağında o atın yine onlar koşacaklar
O çocuklar o yapraklar o şarabi eşkiyalar 
Çıplağında o atın yine onlar koşacaklar
Onlar da olmasalar benim gayri kimim var…
Hadi tıklayın alttaki linke, size bir sürprizim var 🙂