Şavşat’ta ilk günümüz. Yeşil Vadi otelinde kalıyoruz ve bu sabah burada Şener ile buluşup Şavşat yaylalarına çıkacağız. Sabah kahvaltımı yapıp aracın yanına gittiğimde Şener’in yanındaki sarı kıvırcık saçlı, gözlüklü erkek çocuğuna takılıyor gözüm. Şener’in bir oğlu var mıydı? Evet, bu Şener’in oğlu Poyraz. Ellerim kontrolden çıkıp, Poyraz’ın sarı kıvırcık saçlarına dalıveriyor. (daha&helliip;)
Karadeniz’e son gidişimin üzerinden 5 yıl geçmiş. Denizi özlemek gibi bir şey Karadeniz yaylalarını özlemek. Maviliklere bakar gibi bakmak yemyeşil tepelere… Küçük Prens’i yeniden yeniden okumak ve her seferinde yeni bir şey öğrenmek gibi… Karadeniz’in deli dolu havası, ilginç insanları, lezzetli sofraları… Özlenecek ne çok şeyi var buraların… …veeee işte yine Karadeniz yollarındayım. (daha&helliip;)
…
…
…
“Ne
öpsem
kurbağa
oluyor”
Nesrin Kültür Kiraz
Nördlingen ve Donauwörth’ü de kısaca turladıktan sonra gezinin benim için en romantik bölgesine geldik. “Ne çabuuuk!” diyor olabilirsiniz ama tüm bu detayları ne kadar yazsam az. (daha&helliip;)
İkinci günden sonra adrenalinsiz bir üç gün geçirdik. Zaten o köprüden sonra o dozda bir adrenalin yakalamak artık çok zor benim için. Doğru, adrenalin yoktu ama üç günde üç çarpıcı şeyle karşılaştım. (daha&helliip;)
Almanya gezisi ile ilgili yazmak için en sabırsızlandığım bölüm bu bölüm. Size şu sırat köprüsünü anlatmak için çok sabırsızlanıyorum ama köprüden önce gittiğimiz yerleri de yazmam lazım. Sırayı da bozamam, zira ben anne tarafından bir asker torunuyum. 🙂 (daha&helliip;)