Sabah yine erkenciyiz… Necla Hanım’la birlikte yine bir umut, terasta güneşin bize sürpriz yapması için bekleştikten sonra o odaya dönüyor, ben de Mardin sokaklarına doğru basamakları inmeye başlıyorum. (daha&helliip;)
Geçen gün Dido sordu “Orta Amerika yazılarına devam etmeyecek misin?” diye. Edeceğim tabii ama Mardin üzerinden gidince yol daha da uzadı ister istemez… Hem arada memleket havası da solumak iyi gelir diye düşünmüştüm. O yetmiyormuş gibi bir de Ka girdi hayatıma şimdi… Tabii olacağı buydu biri bitmeden bir diğerine başlarsa insan ne olur… Orta Amerika için biraz da notlarıma güveniyordum aslında. Her neyse uzatmayayım bu sabah Orta Amerika yazılarımı toparlama kararıyla uyandım güne. (daha&helliip;)
Son bir kaç yıldır gitmeyi istediğim Mardin biletlerimizi yaklaşık 5 ay önce almıştık. Ucuz diye 🙂 Ancak Meksika dönüşü öyle doluydum ki bir türlü Mardin için kendimi hazırlayamadım. Candan’a araba kiralamak konusunda bile yardımcı olamadım. Necla Hanım’la havaş otobüsüne bindiğimizde sanki Ulus’a gidiyormuşuz gibi hissediyordum. Taa ki Mardin havalimanına inene kadar. (daha&helliip;)
Meksika’ya Mardin üzerinden gideceğiz. Biraz yol uzayacak belki ama buna değer 🙂 Dört kadın ne zaman ve nasıl karar verdik de Mardin’e gittik, orada ne cesaret araba kiraladık ve nereleri gezdik, (daha&helliip;)
Flores, Guatemala’dan sonra gideceğimiz, Belize ülkesine çok yakın bir yerleşim bölgesi. Daha doğrusu Guatemala’daki Peten Itza Gölüne, Ana karadan 200mt’lik bir kara yolu ile bağlanmış bir ada. Ada küçük bir ada aslında. Size anlatabilmek için uçaktan çekilmiş bir fotoğrafını buldum internette. Yandaki değil tabii o TIKAL tapınağı 🙂 (daha&helliip;)