Kelimelerin yetmediği kareler vardır hayatta, onların en güzel eşlikçisi müziktir. Hatta bu ses karşısında kim kime eşlik edecek bilmiyorum. Ben öyle doyamadım ki bu sese, bu sefer onunla başlayıp onunla bitirmek istedim. Fotoğraflar Yutmi Cunyır’dan, müzik Darya Dadvar’dan. Darya için teşekkürler Ulaş. 🙂
…
…
…
…
…
…
deniz misali cömertlik,
güneş misali şefkat,
toprak misali tevazu.
…
Ayarsız insanlar tanıdım hayatımda. Bir şeyi ya çok yapar ya da hiç yapmazlar. Ortası pek yoktur. Eğer ayarsızlığı karşısındakine dokunuyorsa, kimisi akıllara zarar-ziyan, kimisi yüreklere… Ben de az ayarsız değilim hani. (daha&helliip;)
Sararıp dökülmeden önce kızaran yapraklar ki onlar
Şan verdiler ortalığa bütün bir sonbahar
Nesye ki en sevdiğim mevsimi bu yıl kaçırmadım. Sonbahar için hep hüzünün mevsimi derler. Oysa sonbahar da benim hissettiğim bir çeşit özgürlük duygusudur. (daha&helliip;)
IIIĞĞĞ… bu nasıl bir başlık Başak dediğinizi duyar gibiyim. Selçuk’un saçlarının diken diken olduğunu görür gibiyim :)) Tamam sayın avukatım, sakin… Ölüm her canlı için kaçınılmaz bir son değil mi? Doğum kadar doğal değil mi?
Üstelik kimi zaman bizler bile bir şeylerin katili olduğumuz halde nedense ölüm sözcüğü geçtiğinde rahatsız oluyoruz. Neyse bu da bir şey. Hiç rahatsız olmadan öldürmekten çok daha insani olduğu kesin… Başlığın ve girişin neden ölüm üzerine olduğunu buraya kadar okumaya devam edebildiyseniz yazının ilerleyen bölümlerinde görürsünüz. Şimdi biraz yaşamdan konuşalım. 🙂 (daha&helliip;)
Bu izler…
Ne söyler?
