Bu hafta sonu, bir otobüs dolusu güzel insan, Tokat ve Amasya’nın güzelliklerini keşfe çıktı. Bu sefer yazı yok, benim yerime Yutmoğraf’ım konuşacak 🙂 İlgilenenler için fotoğraflar burada… (daha&helliip;)
Dostlarımla geçirdiğim bir güzel cumartesi gecesi sabahın erken saatlerine kadar uzamıştı. Doğa yürüyüşüne gitmek için telefonumun alarmını 6:30’a kurup yattığımda, saat 3:30’u bulmuştu. Normal şartlarda, böyle bir gecenin ardından, sabahın erken saatinde uyanıp bütün bir gün sürecek dağ tepe yürüyüşüne gitmek, bir çok kişi için zahmetli ve keyifsiz görünebilir. Ancak (daha&helliip;)
Eve döndüğümde ilk iş kendimi sıcak bir duşun altına sokmak oldu. Duş teknesinin deliğinden; iki günün yorgunluğunu, şömine ateşinin bütün bir gece usuldan usula saçlarıma işleyen dumanını, mangalın isini, bir de gezinin sonlarına doğru yediğim soğuğu akıttıktan sonra bilgisayarımın başına geçtim. Fotoğrafların Yutmoğraf’dan bilgisayarıma aktarılmasını beklerken ben de iki günlük Yedigöller maceramızı yazmaya başladım. (daha&helliip;)
Sonbahar için yapışmış güzel bir beste… Dinlemek için tıklayın; Sonbahar
Hava puslu, soğuk
Kırlar koyu, kırmızı
Saman sarısı, ölü yeşil
Kış gelmek üzere oysaki gönül
Kışa girmeye hazır değil
Nazım Hikmet
Sabah 6:30’da Yutmoğraf’ın sesiyle uyandım; “Başak çabuk kalk !” . Salondan var gücüyle bana bağırıyordu. (daha&helliip;)
“En nihayet” dedi. Sesindeki siteme rağmen mutluluğu hissediliyordu. “Bataryalarımı şarj etmeyi unutma”. Daha yürüyüşe iki gün vardı ama bizimki şimdiden hazırlıklara başlamıştı. İki hafta önceki dere yürüyüşüne benim yüzümden gidememiştik. Sonbaharın hiç bir anını kaçırmak istemediğini bildiğimden onunla bir anlaşma yapmıştım. (daha&helliip;)