Vietnam’ı terk etmeden sokaklarında, tarlalarında, pazarlarında kısa bir tur atalım ve günlük yaşamı da görelim biraz. Madem sokaktayız, sokak müziği eşliğinde olsun bu gezi de…;)
Yarın Laos’a geçiyoruz. Kamboçya ve Vietnam’a sınırı olan bu ülke, tapınakları, sayısız buda heykelleri, pazarları ve Mongları (Budist rahip adayları) ile çok renkli gelmişti bana. İki gün kaldık ama bir saniyesini boşa geçirmedik. Bakalım siz de sevecek misinizi Laos’u…
Bu çok romantik gezinin romantizmini yağmur bile bozamadı. Hatta belki de daha da romantik olmasını sağladı :))) Her ne kadar denizin ortasındaki pazarı göremesek de 2000’e yakın o adalar topluluğunun içinde seyahat etmek ve o tuhaf yelkenli gemileri görmek çok ama çok güzeldi. (daha&helliip;)
Bu 14 günde o kadar çok şey yaşadık, öyle çok şey gördük ki ben hatırlayabilmek için zaman zaman fotoğraflardan yararlanıyorum. Fotoğraflardan anladığım kadarıyla Hanoi’ye geldiğimizde hava kararmış, muhtemelen akşam yemeği yenmiş ve isteyen Hoan Kiem gölünün etrafında dolaşabilsin veya akşam pazarına gidebilsin diye serbest zaman bırakılmıştı. (daha&helliip;)
Cumartesi sabahı, Anıttepe spor tesislerinin önünden, KKK’nın karşısındaki eski evlerin arasından Türk Standartları Enstitütüne doğru yürüyorum. Kızılay’a inerken o yolu kullanmayı çok seviyorum. Araba yok, ağaç çok… Ağaçların arasında evler belli belirsiz, sokak yeşil, gök mavi, güneş kararınca (ikinci “a” uzun okunacak), müzik şahane! En azından DSİ’nin önüne gelene kadar. Avuçlarımı açtım güneş içine dolsun diye. Kendimi şarj ediyorum. Bunu yapabiliyor olmak ne büyük bir ayrıcalık diye düşünüyorum. (daha&helliip;)
