Bu bölüme ne başlık yazacağımı bilemedim.
Hadi bu bölümün başlığını siz koyun…
Bu bölümde Kamboçya’nın toplam nüfusunun yaklaşık üçte birinin yaşadığı Aşağı Mekong havzasındaki yaşamlara, başkent Phnom Penh’deki saraya, başkentin ara sokaklarına ve bir yardım kurumuna yer vereceğim.
Küçük pırpır uçakla yaptığımız sarsıntı bir uçuş sonunda Kamboçya’dayız. Kamboçya’nın bir uzak bir yakın tarihi içinde gezeceğiz. Yakın tarihi acıtıyor. Onun için önce uzak tarihinden, Angor Krallığı’ndan başlayalım.
Akşam ben yemeğe gitmek yerine pazarı dolaşmayı seçtim. Fotoğraflarda kırmızı şemsiyelerin olduğu, arkasında tapınak görünen cadde pazar yeri. Sanırım orası her saat trafiğe kapalı. Hazır trafik demişken; burada trafik de yok denecek kadar az. Daha çok tuk tuk denen taşıma araçları, motosiklet ve bisikletler var. Pazarda gördüklerimi sizinle Laos’un renkleri bölümünde paylaşmıştım. Bu bölümde de sizi semt pazarına götüreceğim. Yani sebze meyve pazarı… Ama bu pazarda sadece sebze meyve yok :)) Bir tek sıçan ızgarayı fotoğraflamak istemedim onun dışında bakın bakalım daha neler yiyiyor Laos halkı.
Hanoi’den Laos’a uçakla geçiyoruz. Laos’da ilk şehrimiz UNESCO Dünya mirası olan Luang Prabang. Daha otelin resepsiyon bankosundaki objelerden buram buram din kokan bir ülkeye geldiğini hissediyor insan. Belki gezinin içeriğinden de olabilir, Laos deyince aklıma hep Buda ve tapınaklar gelecek. Aslında Uzak Doğu ülkelerinde bu kaçınılmaz sanıyorum. Ama Vietnam ve Kamboçya’da din bu kadar hissedilir değildi. Bir de akşam kopan fırtına kıyamet… 🙂
Laos’un gece pazarını gezmek isteyenler buyursunlar. Renklere ve desenlere BA YIL DIM 🙂 Hele bir de özel tasarım el sanatları dükkanı vardı ki… Uzaydan gelmiş bez yaratıklara bakakalıyor insan :)))