Başak'ın Yutmograf'ı

Yeni yıl öncesi posta kutularının kutlama mesajları ile  ne kadar dolu olduğunu,  bildiğim ve benim mesajımın gümbürtüye  gitmesini istemediğim için 🙂 , yeni yıl mesajımı alışılanın aksine eski yılın son gününde ya da yeni yılın ilk gününde değilde böyle bir günde göndermeye karar verdim bu sene.  Yutmoğrafın takvimini 4 Ocak’a ayarladım 🙂 Üstelik benim ne kadar sabırsız olduğumu bilenler beni kutlasınlar bence çünkü bu sefer sabrettim 🙂 ÜSTELİK TAM 15 GÜN!  🙂 Ben ki bu sabırsızlığım yüzünden neler kaybettim… Bu huyum yüzünden ne sürpriz yapabilirim ne bir sürprizi beklemeye tahammül edebilirim 🙂 Umarım bundan sonra da daha sabırlı olmayı becerebilirim. Hani derler ya yeni yıla nasıl girersen öyle geçer diye… 🙂 Bu sefer sabrettim çünkü o kadar özene bezene hazırladığınız, içine yüreğinizi de koyduğunuz bir yeni yıl  mesajının onca reklam ve mesaj arasında gümbürtüye gitmesi kadar sinir bozcu bir şey yok  🙂

Yeni yıla girerken hep bir şeyler dilenir. En azından mutlu bir yıl dilenir. Kimi cool takılır “aman işte her zamanki gibi bir gün” der, kimi “bizim inançlarımızda yok böyle bir gün” der… Yine de gizliden de olsa gelecek yıla ait bir şeyler dileriz ister istemez. Siz ne diliyorsunuz bilmiyorum ama ben binlerce güzel, anlamlı, sevgi dolu şarkının, şiirin, öykünün, filmin, yazının, resmin; şarkılarda, şiirlerde, öykülerde, filmlerde, resimlerde, yazılarda, bunları bizlere kazandıranların da duvarların arkasında hapis kalmamasını diliyorum… Kapısız ve çatsız evlerle dolu bir dünya diliyorum 🙂 Daha bitmediiii. Daha başka şeyler de dileyeceğim ama posta posta 🙂

Bunca güzelliği buraya taşımam mümkün olamaz… Ben bir kaçını seçtim paylaşmak için…

“Dünyayı güzellik kurtaracak,

Bir insanı sevmekle başlayacak her şey.”

HATIRLADINIZ MI? 🙂 Bu eski şarkıyı bileniniz veya hatırlayanlarınız olacaktır mutlaka. Bu melankolik olduğu kadar içinde en coşkulu en umutlu nakaratı barındıran şarkıyı dinlemek isterseniz birazdan gelecek linki tıklayın. Sonra bırakın o geriden geriden çalmaya devam ederken biz de sandığı karıştırmaya devam edelim;

http://www.dailymotion.com/video/xeg1pc_zulfu-livaneli-bir-insany-sevmekle_creation

Ne tuhaf, sanki en güzel şeyler hep benim çocukluk sandığımda… Bundan daha güzel bir öğretisi olabilir mi bir babanın kızına?;

“Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım,

Sevginin ürünüdür insan nefretin değil kızım,

Zulmün önünde dimdik tut onurunu,

Sevginin önünde eğil, kızım.“

Ataol Behramoğlu

Sen hangi dünyada yaşıyorsun be kardeşim ?

Evet böylesi değerlerle yaşamak kolay değil bu zamanda ama olsun. Bu değerler kurtarırsa kurtaracak bu dünyayı. DÜNYAYI GÜZELLİK KURTARACAK! 

Tam da şu an, o saygın insanı anmadan geçmem mümkün değil;

“Bizi yok edecekler şunlardır: İlkesiz siyaset; vicdanı sollayan eğlence; çalışmadan zenginlik; bilgili ama karaktersiz insanlar; ahlâktan yoksun bir iş dünyası; insan sevgisini alt plana itmiş bilim; özveriden yoksun bir din anlayışı.”                                                                     Mahatma Gandhi

Fazla mı ağır gidiyoruz? 🙂 Peki biraz daha neşeli şeyler gelsin o zaman. Ben 11, Doruk Paşa 1 yaşındayken sözlerini değiştirerek ailecek bizim evde söylediğimiz bir şarkıyı dinleteyim size 🙂 Hem Muppet Show’dan hem de eğlenceli;

http://www.youtube.com/watch?v=pjSjB-3xPVM

Nasıl biraz daha neşelendiniz mi? Bir de bu ikiliyi dinlemenizi öneririm. İçiniz kıpır kıpır olacak mı bakalım.

http://www.youtube.com/watch?v=wvGXJHgj9rQ

Bu yazıyı 22 Aralık perşembe günü yazmaya başladım. 23’ünde Annemin kalbi oyun bozanlık etti, korkuttu hepimizi. Bugün ayın 25’i. Günlerden pazar. Annem hastanede ben evde. Kafa dağıtmanın en güzel yolu çalışma masasını toplamak. Eski ajandaları, not defterlerini karıştırmak. Sağa sola tıkıştırılmış, zamanı geldiğinde kullanılmak üzere saklanmış, bir türlü atılamamış üzerinde küçük notlar yazılı kağıt parçalarını okumak. Başladım ajandalarda, not defterlerindeki lüzumsuz, günü geçmiş, anlamı yitmiş sayfaları yırtmaya. Yırttıkça kendimi iyi hissettim. Dolu sayfaları attıkça boşlar kaldı geride. Yeni bomboş defterler yaptım kendime.

Sonra sıra oraya buraya sıkıştırılmış notlara geldi. Zamanı ve yeri geldiğinde kullanılmak üzere saklanmış. Ama belli ki bir türlü yeri ve zamanı gelememiş. Gelse de gelememiş, gelmese de gelememiş… Dedim ki kendi kendime; “Bunları atacağına, koy Yutmoğraf’a. Belki bir başkası için tam da zamanı ve yeridir bu sözcüklerin kim bilir. 2011’de kalsın, 2012’de bulsun sahibi varsa eğer…”

“Ne korkunç bir başına bırakıp gitmek seni. Daha da korkunç bir başına değilsen eğer.”

“Görme özürlü birine yanından ayrılırken haber verin. Yoksa o sizi hala yanında sanıp, konuşmaya devam edebilir.”

“Korkunun hırçınlaştırdığı bedenler.”

“Artık vazgeçmiştik tırnaklarımızı kesmekten göğe tutunmak için. Yalnızlık biraz da vazgeçmektir.” Bu sonuncusunun altında Hasan Ali Toptaş yazıyordu.

Bir de zamanı geçmiş bir kaç satır ilişti gözüme. Trafik kaza tutanağının arkasında… Hatırladım. Urla dönüşü yazmıştım alelacele yüreğimden geçenleri. Kasım ayıydı. Onu da 2011’in sayfalarına bırakmak istedim. Çöpe atacak değilim ya 🙂 Hem de içimiz ısınsın biraz…

Biz, beş, boş arkadaş,

Bir hırslık yaptık kasım ayında,

Yazın pastırmasını çaldık 🙂

Yetmedi, denizin yıldızlarını…

Kalender çıktı deniz,

Geceden kalanları da

O sıkıştırıverdi cebimize 🙂

Biz, beş, boş arkadaş

Hırsızlık yaptık geçen kasım Urla’da

Kedileri besleyip, yılanları takip ettik.

Kelebek, martı kovaladık kanatsız kanatlarımızla

Sabahları güneş,

gökyüzünü boyadı önce,

sonra yüzlerimizi pembelere…

Geceleri ateş yaktık

Dolunaya nispet 🙂

Biz, beş, boş arkadaş,

Bir hırsızlık yaptık kasım ayında.

Urla’da :)…

Daha yazardım ama zaten çoğu Yutmoğraf’ımda var 🙂 Ve yazamadığım daha küçük binlerce güzel ayrıntı… Nerelere sığar ki?

Bizler küçücük bir azınlığız şu dünyada. Hem de çok şanslı bir azınlık…

Bizim dünyamızın dışında olup bitenlere gözümüzü, bizi sevenlere yüreğimizi, bize seslenenlere kulaklarımızı ve uzanan ellere ellerimizi kapamadan yaşayabileceğimiz daha nice mutlu ve sağlıklı yıllar olmasını diliyor ve hoşçakalın demek istiyorum (şimdilik)…

Hadi hoşaçakalın, ben annemin yanına gidiyorum…

Pist!: Bugün 31 Aralık. Yutoğraf’ın takvimini değiştiriyorum. Dayanamadım gene :)- Bu yazının haberi size 4 ocakta gelecek ama bugün yayınlamış olacağım. Eğer 4 ocaktan önce bu yazıyı okursanız çok komik olacak 🙂

http://ak.imgag.com/imgag/product/preview/flash/bws8Shell_fps24.swf?ihost=http://ak.imgag.com/imgag&brandldrPath=/product/full/el/&cardNum=/product/full/ap/3166187/graphic1

Bu yazı 31 Aralık 2011 Cumartesi günü Deneme, Fotoğraf, Genel, Karikatür, Müzik, Şiir bölümünde yayınlandı. Bu yazıya gelen yorumları RSS 2.0 beslemesinden izleyebilirsiniz.