Tuz Gölü’nde Eğlence
Annemin Tuz Gölü’nde fotoğraf gezisi olduğunu öğrenince, bir de Başak’ın da geziye geleceğini duyunca anneme beni de götürmesi için yalvardım. Bütün gün sürecek biz fotoğraf çekeceğiz sen sıkılırsın dedi ama modellik yaparım diyerek annemi kandırdım. Sabah Ka atölyeye gittik beraber, orda Fazlı ile ders yapıldı. Fazlı çok tatlı biri. Sakallı gözlüklü neşeli. Annemin fotoğraf hocası. Galiba herkesin hocasıymış. Ders bitince otobüse bindik ve iki saat yol gittik. Bir saatinde uyudum bir saatinde uyanıktım. Annemler fotoğraf çeksin diye göle gelmeden bi köyde durduk. Bu köy kimselerin yaşamadığı hayalet gibi bir köydü. Çünkü orda akan bir dere varmış, kuruyunca susuz kalmış herkes ve gitmişler köyden. Orada karşılaştığımız yaşlı bir teyze anlattı bunları. Susuz olduğu için galiba, koy çok ama çok sıcaktı. Yoldaki asfalt bile erimişti. O kadar sıcak bir yerdi ki günesin önüne binlerce bulut koymak istedim. Orada bi sürü fotoğrafımı çektiler, sadece anneme değil herkese modellik yaptım. Sonra yine otobüse bindik bu sefer yemek yemek için bir yerde durduktan sonra Tuz Gölü’ne geçtik. Tuz gölü kocaman, denize benziyor ama su hiç derinleşmiyor. Gölün ortasında küçük bir ada vardı oraya kadar yürüdük ama su hep ayak bileğimdeydi. Ben yürüyüp koştururken bir baktım herkes beni çekiyor. sanırım kırk kisi vardi. Kendimi model gibi hissettim. Gerçek olanlardan. Uzun surdu çekim ama ben hiç yorulmadım. Çektikleri fotoğraflar o kadar güzeldi ki çok mutlu oldum. Gökkuşağı renkleri olan bir şemsiye verdi annem. Fotoğrafların bir kısmında o şemsiyeyi tutuyordum. Bence en güzel fotoğraflar şemsiyeli olanlar. Çünkü o renkler mutluluğun renkleri.
İnci Bade Yağmurlu
Fotoğraflar da annemden 🙂
