İnsan yutan fotoğraflar
“Hayat, çok daha küçük ayrıntıların büyük roller üstlenebileceği şaşırtıcı ayrıntılarla doludur.”
N.B.C
Yutmi ve ben, hiç bir fotoğraf sergisinde böylesine keyifli bir oyun oynamamıştık 🙂 Ve bu keyifli anları biraz, yukarıdaki söze güvenerek, biraz Nuri Bilge Ceylan’ın alçakgönüllü duruşuna ve hoşgörüsüne sığınarak sizlerle paylaşmak istedik. Üstelik itiraf ediyorum, oyunu ilk başlatan Yutmi oldu. 🙂
Yutmi’nin hastaneden eve dönüşü şerefine bir kaç gündür onun seveceği yerlere gidiyoruz. Dün üç arkadaş buluşup, Cermodern’deki Nuri Bilge Ceylan’ın “Panoramik Bakış” adlı fotoğraf sergisini gezdik. (Sanıyorum Nuri Bilge Ceylan’ı ve filmlerini bilmeyen yoktur.) Sergiyi gezerken dağıldık ve tek tek gezmeye başladık.
Yutmi ve ben, serginin afiş fotoğrafı olan, Urfa’nın sokaklarından birinde çekilmiş, motosikletli çocuk fotoğrafının önünde durmuş bakıyoruz. Çocuğun bakışlarından kendimi güçlükle alıp, sokağın gerisinden gelen kadınlara ve yerdeki su birikintisine bakıyorum. Fotoğrafın boyutlarının ve panoramik oluşunun da etkisiyle sanki bir fotoğrafa bakmıyor da sanki o sokağın başında durmuş çocuğa ve kadınlara bakıyormuş gibiyim. Fotoğraf beni şiddetle içine çekerken, üstelik kendimi Urfa sokaklarında bulmam an meselesiyken birden Yutmi’nin çığlığı ile bu çekimin etkisinden kurtuluyorum. “Başak bak sen de o sokaktasın !! “ Bir an fotoğrafın etkisine fazla kapılmış olabileceğini düşünüyorum ama hayır Yutmi doğru söylüyor işte ben de o sokaktayım.
İkimiz de çok heyecanlanıyoruz. Her biri birer sanat eseri olan fotoğraflara bakmanın dışında, bir büyünün etkisine kapılıyoruz sanki. İşte biz de oradayız, o fotoğrafın içindeyiz artık 🙂 Sersemliğimiz geçer geçmez, fotoğrafların içinde gezen diğer insanların peşine düşüyoruz. Yutmi nasıl heyecanlı anlatamam… Hem böyle güzel fotoğraflar gördüğü için hem de izleyenleri fotoğrafların içinde yakalayabildiği için… Mekan, fotoğrafların konumu ve gün ışığı işte bize böyle bir sürpriz hazırlamış. Güvenlik görevlisi hanım salonda dolaşıyor, insanlar fotoğraflara dokunmaya kalkıp da camların üzerinde parmak izi bırakmasın diye oysa insanlar fotoğrafların içinde dolaşıyorlar farkında değil :)) Birden aklıma şöyle bir uyarı geliyor; “lütfen fotoğrafların içinde dolaşmayınız”. Bunu Yutmi’ye söylüyorum, çok gülüyoruz.
Bizim dünkü maceramız işte böyle. Bakalım siz nasıl hissedeceksiniz. 🙂 Nuri Bilge Ceylan’ın filimlerini izleyenler bu sergiyi gezerken, öyle sanıyorum ki yalnızca bir fotoğrafa bakmanın ötesinde birşeyler yaşayacaklar. Sergiyi gezmenizi, N.B.C filmlerini izlemenizi öneririm.
Fotoğraflarda hiç bir oynama (photoshop vb) yoktur. Yalnızca o anın cama yansımalarıdır.
07 Şubat 2015 Cumartesi, 09:30 at 09:30
Bir sergiye böylesine farklı bir bakış açısı!..
Ne güzel…
Ne güzel…
Neeee gü-zeeeel!..
Yine FARK yarattın be gülüm…
07 Şubat 2015 Cumartesi, 09:57 at 09:57
An, cama çok güzel yansımış! Hele o camın arkasında, çok başarılı fotoğraflar varken 🙂
07 Şubat 2015 Cumartesi, 12:49 at 12:49
cok fazla gezemiyorum; bugun yutmograf sayesinde bi kacamak yaptim :)) sevgiler…
07 Şubat 2015 Cumartesi, 15:55 at 15:55
Sevgili Başak,yazın ve fotoğraflar güzel olmuş .Bakalım senin tavşan ne zaman bu fotoğraflara içine atlayıp bu dünyaların içinde koybolacak hecanla bekliyoruz . Sana Frıedrıch Nıetzsche’nın sanat hakkında bir sözünü yazıyorum
Sanatdan İstenen : Kimi sanat aracılığlayla kendi varlığından sevinç duymak ister kimi de sanatın yardımıyla zaman zaman kendi varlığının dışına çıkmak ondan uzaklaşmak. Her iki gereksinime göre ikili bir sanat ve sanatcı vardır.
Bakalım senin yolun hangisi olacak bana ikincisi gibi geliyor.
07 Şubat 2015 Cumartesi, 18:04 at 18:04
Ne kadar çok istemiştim bu sergiye gitmeyi ama fırsatım olmadı, Senin yazını okuduktan sonra da gidememiş olmaktan daha fazla üzüldüm:((
07 Şubat 2015 Cumartesi, 19:49 at 19:49
Yazacak bir kelime bulamıyorum ki. Nasıl bir hayal dünyasıdır bu……
Aynı kelimeleri ben de birçokları gibi kullanıyorum, ama içimden hiç ağlamak gelmiyor.
Sevgiyle, sevgimle,
08 Şubat 2015 Pazar, 16:52 at 16:52
Başak’cım sergiyi çok merak ettim ilk fırsatta gitmek istiyorum teşekkürler 🙂
09 Şubat 2015 Pazartesi, 10:37 at 10:37
Işığın, renklerin saydamlığı, havaya, suya, toza yansıyanı yakalamak ve ayrıntılar
Başak’cığım çok teşekkürler .
10 Şubat 2015 Salı, 18:47 at 18:47
Hayatım yine sayende keyifli bir yazı okudum. Yarın Sergiyi gezmeye gidiyorum…
17 Şubat 2015 Salı, 17:19 at 17:19
yazıların, yutminin fotoğrafları sayesinde günlük sıkıntılardan bizleri bir nebze de olsun uzaklaştırıyorsun, sağol.
26 Şubat 2015 Perşembe, 06:04 at 06:04
Saklandım sananlara selam olsun. Eline sağlık