Çok fena bu cadılaay! Bana unuttuğum bir günü hatırlattı. 14 Temmuz 1984de Fransa’daydim. Herkes yüzüne birşeyler boyuyordu. Ben de kendime güzel bir kelebek yaptım. Çocuklar onu beğenmiş, önüme dikilip birşey yapmamı istediler. Fransızcam yetmedi. Meger vampir dişleri ve kan damlasi isterlermis. Tarif ede ede yaptik. Sonra birsuru kanli vampir dolasir oldu ortalikta… 🙂
Sevgili Başak bu cocuklar şimdi maskaralık olsun diye yüzlerini şeytanca boyamışlar, ümit ederim ki büyüdükleride kalpleri hayatın kaosunda kendilerinin bile farkına varmadan çeşitli reklere boyanmaz.. öyle rekler varki bakılamaz içimiz ürperir. bu çocukların en azından bir kaçının kabı beyaz kalacak bütün umudumuz bunun üzerine deyil mi .
Başakçığım,artık resimleri ayıklamaya başlayayım derken resimleri gördüm. Çocukları,güzellikleri,senin resimleri çekerken koşuşturmalarını (o resmi bulup sana göndereceğim.) cadılar bayramı değil ölüler günü etkinliği için boyandıklarını, ataları, ölüleri ve ölümle barışıklıklarını o güzel kaleminle ve yüreğinle yazmayı geciktirme. O güzel çocuklar ölüler günü mezarlık seremonisi ile anlatılınca çok daha etkili ve anlamlı.
06 Aralık 2013 Cuma, 03:55 at 03:55
Cadılar bayramında Defne küçük insanıda cadı olmuştu, tatlı cadı 🙂
06 Aralık 2013 Cuma, 10:59 at 10:59
Çok fena bu cadılaay! Bana unuttuğum bir günü hatırlattı. 14 Temmuz 1984de Fransa’daydim. Herkes yüzüne birşeyler boyuyordu. Ben de kendime güzel bir kelebek yaptım. Çocuklar onu beğenmiş, önüme dikilip birşey yapmamı istediler. Fransızcam yetmedi. Meger vampir dişleri ve kan damlasi isterlermis. Tarif ede ede yaptik. Sonra birsuru kanli vampir dolasir oldu ortalikta… 🙂
06 Aralık 2013 Cuma, 11:50 at 11:50
Başak, yine yaptın yapacağını…
Yine aklımı çeliyorsun; bu resimlere baktıkça tanrıya inanasım geliyor.
Ama, iyi ki varsın.
06 Aralık 2013 Cuma, 12:25 at 12:25
ne gözel portreler olmuş Başak, ellerine saglık 🙂 gk
06 Aralık 2013 Cuma, 12:49 at 12:49
Ben vampir, korsan, zombi istemiyorum Başak…
Benim yüzüme mutluluk çiz…
Barış çiz…
Sevgi çiz…
Olur mu?..
06 Aralık 2013 Cuma, 17:46 at 17:46
Sevgili Başak bu cocuklar şimdi maskaralık olsun diye yüzlerini şeytanca boyamışlar, ümit ederim ki büyüdükleride kalpleri hayatın kaosunda kendilerinin bile farkına varmadan çeşitli reklere boyanmaz.. öyle rekler varki bakılamaz içimiz ürperir. bu çocukların en azından bir kaçının kabı beyaz kalacak bütün umudumuz bunun üzerine deyil mi .
Erol Büyükyazıcı
06 Aralık 2013 Cuma, 22:18 at 22:18
Başakçığım,artık resimleri ayıklamaya başlayayım derken resimleri gördüm. Çocukları,güzellikleri,senin resimleri çekerken koşuşturmalarını (o resmi bulup sana göndereceğim.) cadılar bayramı değil ölüler günü etkinliği için boyandıklarını, ataları, ölüleri ve ölümle barışıklıklarını o güzel kaleminle ve yüreğinle yazmayı geciktirme. O güzel çocuklar ölüler günü mezarlık seremonisi ile anlatılınca çok daha etkili ve anlamlı.
07 Aralık 2013 Cumartesi, 00:25 at 00:25
İyi ki varsın!