Nerede yaşamalı?
Nerede yaşamalı acaba?
Belki şirin bir Akdeniz kasabasında,
Mesela Kas’ta.
Taş bir yapıda,
Çivit mavisi doğramaların ardında.
Keten perdeler uçuşmalı rüzgarda,
Mis kokular salmalı ön bahçedeki fesleğenler
Dokundukça yapraklarına.
Erinmeden tırmanmalı üst katlara,
Arka bahçedeki begonviller.
Farklı pembeler açmalılar,
Her gündoğumunda ve her günbatımında.
Denize karşı dört sandalye, bir de masa:
Tabii ki çivit mavi,
Sorulur mu Allah aşkına!
Ulvi bir neden uğruna,
Yaşama gözlerini yummuş balıklar mangalda.
Ne tatlı olurdu kim bilir yaşamak:
Akşamları iyot kokularına karışmış bir kadeh anason buğusunda,
Öğlenleri şekerleme yaparak bir sandal ağacının gölgesi altında,
Sabahları erkenden uyanarak serinlikte, Meis manzarasıyla…
03 Aralık 2013 Salı, 09:33 at 09:33
Ne kadar çok anısı var Kaş’ın bende birikmiş…
Tarçınlı zencefilli badem şekeri tadında…
Daha çooook anılara gebe…
Hele bir de Alücum ve Kıvırcuk’la bir şubat maceramız vardır ki Kaş’da…
Nasıl unutulur…
Ne diyelim; allah sahıbısına bağışlasın, bize de anılar kalsın… 🙂
03 Aralık 2013 Salı, 11:35 at 11:35
Emre’ ciğim ellerine sağlık, ne güzel anlatmışsın o cennet köşeyi… Öyle ki, yazını okurken bir anda oralara gittim, kendime o taş binada, denize nazır, bir sandalye beğendim ve oturup, kulağımda mangaldaki balıklardan çıkan senfoni, burnumda iyot kokusu ile kadehimdeki rakımı yudumlarken karşımdaki engin maviliklere daldım. Yazı bittiğinde ise Kaş burnumda tütüyordu. Bu ruh haliyle etrafıma bir baktım ki ne göreyim; işyerimin gri duvarlarla çevrili, az ışık alan odasındayım. 🙁 Ne de olsa gerçekler acıdır. Ama umut çok tatlıdır. Günün birinde Kaş’ da yaşama umudu. 🙂
03 Aralık 2013 Salı, 12:10 at 12:10
Cok basarili Emrecim…Yuregine saglik. Nice Kas hatiralarina:)))
03 Aralık 2013 Salı, 15:11 at 15:11
Emrecan ne demişsen güzel demişsin yine, gidelim Kaş’a özlemimizi giderelim… Elçincim sende as şu mavili balıklı fotolardan birini artık duvara 🙂
03 Aralık 2013 Salı, 18:05 at 18:05
Tamam Selçuk hocam, astım gitti. Gerçi kısmetse yakında bu kurumda tarih olacağım. 🙂